"Nereye gidiyoruz amca?"

"Köyün çıkışına. Artık bizi burada barındırmıyorlar. Onlar her taraftalar ve bizi istiyorlar. Öleceğiz."

"Korkuyorum."

O kelimeyi zor ağzımdan çıkarmıştım ve söyledikten sonra gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.

Ben yanıma Kur'an'ı alacakken amca bana müdahale etti.

"Alma. Onu yanımızda tutup heba etmeyelim. Yere falan düşürürsek sonumuz felaket olur."

Köyün meydanından geçtik ve sonra ormanlık alana doğru gittik. iyice ilerlemişken artık rahatladığımı hissediyordum. Biraz daha ilerledik ve bir ağacın kenarına geldik. Ağacın kenarında bir işret vardı yanında da mumlar bulunuyordu. Ben korkup amcanın dibine geldim. Oradan gitmeye çalışırken amca beni durdurdu.

"Hayır gitme. Tek kurtuluş yolumuz bu. Bunun ortasına geç ve seni bu cinlerden kurtaracağım."

Ben artık kendimi bırakmış hüngür hüngür ağlıyordum. Amca beni işaretin olduğu yere oturttu. Ben gözlerimi kapattım ve beklerken gözlerimi açtım bir ara ve amcaya doğru baktım. Amcanın suratı değişmiş ve şekil değiştirmişti. Ben onu fark edince onun gerçekten amca olmadığını fark etmiştim. Bu yüzden hemen yerimden kalktım ve ormanın daha derinliklerine doğru koşturmaya başladım. Koşarken ecel terleri döküyordum. ilerlerken ormandaki ağacın dallarına çarptım. Artık gücüm tükenmeye başlıyordu. Birdenbire büyük bir taşa takıldım ve yere düştüm. Korkuyla arkama baktığımda büyücü kadını gördüm. Yavaş yavaş bana doğru geliyordu. Bakışı ve sinsi gülüşü herzamankinden daha ürkütücüydü. BURDA ÖLEMEM. HAYIR! ALLAHIM BANA YARDIM ET ! ALLAHIM KURTAR BENi ! ALLAHIM BANA YA...

SON