nihayet mesaiyi bitirmeye yaklaştığımda nalan'a mesaj attım. "nerede buluşalım?"

nalan standartlaşan bu hareketlerimiz karşısında artık ne zaman telefona bakması gerektiğini bile ezberlemişti sanki. o yüzden mesaja cevap vermesi uzun sürmedi. " hayırdır çok mu özledin * "

normal şartlar altında soruya soruyla cevap vermekten ne kadar hoşlanıyosam aynısının bana yapılması beni yoran bi hareketti ama bu kızda muhteşem duruyodu. " acayip * "

biz bu şekilde mesajlaşırken nalan'ın etrafındaki kızların kıkırdaşmaları nalana takılmaları da gözümün önünde gerçekleşiyodu. enişte kim hala tanışmadık gibi devam eden abuk sabuk muhabbetler işte.

n: "zaten ayrı ayrı çıkıyoruz, sen eve git üzerini değiştir bana gel direk sana sürprizim var * "

b: "meraklı biriyim biliyosun"

n:"hadi hadi oyalanma bekliyorum heyecanla"

b "aynen heyecanla... "