Nalanlı günlerim genel olarak böyle geçiyordu artık. nalan benim ruhumu her geçen gün ele geçiriyor ben buna sadece teslimiyet duyuyordum.
açıklamama gerek var mı bilmiyorum ama nalan'la ilişkimiz konusunda kimseye bişey çaktırmamaya çalışıyoduk.

liseli sevdamdı evet. yazmaya başladığımdan beri aynı şeyi ifade ediyorum çünkü düşündükçe çocuksu hareketlerimizi bazen tebessüm ediyorum bazen de bu sır dünyasında yaşamak isteyip yaşayamadığım anlar içime oturuyodu.

nalanla ofiste gözgöze geldiğimizde bile kimse görmesin diye gizli bi uğraş içindeydik. ben hiç bu duruma karşı çıkmadım o da bu durum karşısındaki kayıtsızlığıma herhangi bir biçimde karşı çıkmadı belli de etmedi. belki de etmiştir de ben anlamamışımdır bilemiyorum.

içimden çalışmaya dair herhangi bi duygu geçmiyodu böyle durumlarda. akşam olsa da nalanla buluşsak diye hayaller alemindeydim sadece. sevdiğine yakınken bile hayaliyle avunmanın acısıydı benimkisi. yanındakini özlemek bundan 1 yıl önce ne kadar aptal ve çocukça, arabesk gelse de şimdi kendi dünyamı arabeskleştirmekten başka bir halta yaradığı da yoktu. evet evet kınadığım şeyler başıma geldi büyük konuştum vs vs vs...