Bunalım içindeyim. Geçmişte yaşadığım bazı sıkıntılar da buna ön ayak oldu galiba. Guvenebildigim icimi acabildigim tek bi kisi bile yok. samimi bulamıyorum kimseyi. Insanlarla aramda koca bi şerit var. sinemaya bile tek gidiyorum amina koyim. Memnun da değilim aslında halimden cafede tek bi şey yerken toplulukta insanlar dönüp dönüp bakıyo böyle acımsar bi halde kafamı eğip devam ediyorum. Sozlukte bu durumda olan bi suru insan olduguna inaniyorum. Belki siz anlarsınız halimden panpalarim