Beyler s.a oturmus ilkogretim fotograflarima bakiyordumda fotografin birini gorunce yasadigim o gun o an geldi aklima. ilkokul ucuncu sinifa gidiyordum ogretmenimiz israf konusunda oldukca tutarciydi. isigi acik birakmamizdan, defter kagitlarini bosa harcamamizdan cok hazetmezdi. Neyse sinifin isigini acik birakmamak konusunda gerekmedikce yakmamak konusunda cok hassasti. Arkadasin biri isigi gereksiz yere acmis kimsede kapamamis ogretmen geldi sinifa soruyor bu isigi kim acik birakti, kimseden ses yok. Bir kere daha sordu yine kimseden ses yok. En son kim yaptiysa ortaya ciksin yoksa sira dayagina cekecegim dedi kimseden ses yok tam geldi duvar tarafi ilk siraya, sira dayagina cekecek kalktim ayaga ben yaptim dedim kendimden hic emin olmadigim sekilde bakti bana sen mi yaptin dedi evet dedim. tabi ogretmen bu, anlar gozunden yapmadigimi biliyordu ama sanki beni dovecekmis gibi ustume gelirken bi arkadas daha atildi hayir ben yaptim diye sonra biri daha biri daha derken tum sinif ayakta ben yaptim dedik ogretmen saskin ve bir o kadarda gurur duyarmiscasina bize bakiyordu iste o zaman anladim ki birlik beraberlik cok onemli ve karsisinda hic bir seyin duramayacagini beraber hareket ettikten sonra her zorluktan siyrinilabilecegini ve en onemliside birbirinizle sinif icinde kopekler gibi dalasir kavga ederdik ama baska bir siniftan birine karsi ya da ogretmenlere karsi hep birbirimizi savunurduk. Birlik budur beraberlik budur. Keske ulkemizde o ucuncu sinif havasinda olsa belki bir seylerin ustesinden daha kolay gelebilirdik.