Sabah erkenden kalktım ve elimi yüzümü yıkamak için banyoya girdim. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Evden bazı sesler geliyordu. Değişik bir dilden geliyordu. Kalın sesliydi. Sesin geldiği tarafa doğru gittim. Acaba neydi bu ses? Sesin geldiği yere doğru yaklaştım. Ses daha çok geliyordu. Ses yatak odasından geliyordu. içeri girmedim ama gizlice dinledim. Bu ses adama aitti ama neden böyle konuşuyordu ki? Adam birden sesini kesti. Kapının mozaikli camı vardı ve adamı net olmasa da görebiliyordum. Sağ tarafa doğru konuşuyordu. Sesini kestikten sonra benim olduğum tarafa doğru birden baktı. irkildim ve hemen oradan uzaklaşıp odama gittim. Sen neden herkesin işine karışıyorsun be! Ah, salak kafam! Adam inşallah beni evinden falan atmaz.

Herkes kalkınca birlikte kahvaltı yaptık. Adam hiç bahsetmemişti. Demek ki bana kızmadı. Kahvaltı bittikten sonra oturma odasında biraz oturduk. O sırada bir şey dikkatimi çekti. Adamïn oğlu bir kitap okuyordu. Ona sordum:

"Ne okuyorsun? Arapça mı o?"

"Hayır."

"Neyce peki?"

"ibranice."