Bu hayatta sevgisini satanları, dostlarına kazık atanı, ailesini yok sayanı gördüm.

Ama sevgimi satsaydı biri, dostum kazık atsaydı bana, ailem yok saysaydı beni
Bu kadar koymazdı,bu kadar acıtmazdı yüreğimi çünkü yaşadıklarımın bir geri dönüşü yok artık, geri döndüremezdim zamanı artık, söyleyemezdim artık onu ne delice sevdiğimi, sarılamazdım koklayamazdım, kokusunu ciğerlerime çekemezdim...

Arif bunları söyledikten sonra eve gitmişti, dayanamadı kardeşim sakladı üzüntüsünü kaçtı benden

Başımı gömdüm dizlerime saatlerce ağladım, çözüm değildi elbet gözyaşı dökmek

Ama başka ne yapabilirdim ki?
Her dakika onunla olan bir anım gözlerimin önüne geliyordu
Silemiyordum gözümün önünde canlanan hatıraları
Başımı yastığa koyup biraz olsun nefes almak istiyordum, zar zor dalıyordum uykuya
O zaman rüyamda onu görüyordum
Ayşegülümü, biricik sevdalımı,
henüz doyamamışken kefene sarılan sevdiğimi...