Yanına vardım anne niye beni beklemedin hem aradın hem de tek başına çıkmışsın sokağa dedim. Cevap vermedi yürümeye devam ediyordu anne noldu bişeye mi sinirlendin sen dedim yine cevap vermedi. Anne dedim tekrardan dürttüm yüzüme baktı gözleri simsiyahtı kendimi geri çekmek istedim ama ayağım birbirine dolandı yere düştüm. Ben yerdeyken üstüme gelmeye başlamıştı bense sadece bakabiliyordum kilitlenip kalmıştım, bana doğru yaklaştıkça bilmediğim bir dilde bir şeyler fıslıdıyor gibiydi ve fısıldadıkça yüzü iğrenç bir hal alıyordu artık yüzüme eğilerek baktığı zaman çığlık benzeri bir sesle bağırarak‘’sette kül cin mina’’ dedi. annemin sesinin yanında babamın sesini de duydum bu sefer