devam ediyorum az sayıda da olsa takipçi var. kimseye silah zoruyla okutmuyorum bunu bilin. neyse hikayeye devam ediyorum. bizim üniversite tayfası eve gitti. bir süre evde televizyon izledim ve bilgisayar oynadım. sonra saat geç olunca gittim yattım. sonraki gün okulda dersten çıktıktan sonra eve gittim. hoca essay yazma ödevi verdi. bilgisayar üzerinden yazıp mail adresine yollayacakmışız. alt tarafı ödev amk. sanki ingiltere prensine yolluyoruz aq. bilgisayarda bir sorun vardı. "ulan tam da bozulacak zamanı buldun." dedim. aldım bilgisayarı, bizim mahallenin bilgisayarcısı uğur abiye gittim. dükkana girmeden önce nuriye teyze ve uğur abinin sesini duydum. uğur abi "ya nuriye teyze şöyle diyip durma yav. bende bir şey oldu sandım. benim de yüreğime indireceksin nuriye teyze." dedi. nuriye teyze "olsun evladım ecel bu. neyin ne zaman olacağı belli olmaz. seni bir kere daha görmek istedim." dedi. tövbe estağfurullah ne olmuş nuriye teyzeye. bu kadın neden böyle vedalaşır gibi konuşuyor anlamadım gitti amk. nuriye teyze dükkandan çıktı. "deathburn görüşürüz evladım. ben ikindi namazını kılmaya gideyim." dedi ve evine doğru yürüdü. ardından girdim dükkana. uğur abiye merakla "la uğur abi ne diyor nuriye teyze?" dedim. uğur abi şaşkın bir şekilde "valla deathburn ben de anlamadım ya. kadın vedalaşır gibi konuşuyor. hayırdır sen neden geldin?" dedi. ben "uğur abi şu laptopta bir sorun var. tam da zamanını buldu dıbına kodumun elektrik yığını" dedim. uğur abi laptopu tamir etmeye başladı. bende o sırada nuriye teyzenin amacının ne olduğunu düşünmeye başladım.