Yıl 1993 bir sıcak ağustos günü herhalde ağustos sıcağında içeride çok bunalmış olmalıyım ki henüz 6 ay 10 günlük iken  "çıkarın ulan beni buradan" diyerek doğmaya yeltenmiş ve başarmış bir insanım. tak vardı sanki 3 ay erken doğacak. Yatsana babalar gibi 3 ay daha ekmek elden su gölden. Bilsem dünyanın böyle bir yer olduğunu içeriye zincirlerdim ya kendimi neyse...
Tıp dilinde 'prematüre bebek' halk dilinde parmak bebek denilen bir bebek olarak doğmuşum. 1.600 gr 30 cm boyunda çirkin bir şeyi bizim pederin eline al bu oğlunuz diye tutuşturduklarında çok itiraz etmiş
"Malzemeden mi çaldınız bu ne amk?!"
"Belki karışmıştır iyi baktınız mı?"
"Bari neyse parası verelim. Koyun şunun potasyumunu magnezyumunu falan!!" demiş de bu itirazları bir sonuç vermemiş. Sonra bakmışlar kaçari yok evlattır deyip kabullenmişler. Sonra o soru sorulmuş adı ne?
Ulan bebek önünde o tipe, o cüsseye bakarsan verilebilecek isimler belli az çok.

Cem, Alp, Can vs. hani dördüncü bir harfi kullanmak israf olur yani. Sen kalk dedemin ismini çaat diye yapıştır alnımın orta yerine...
MAHMUT
Çok yaratıcı, gerçekten. Mahmut bebek...
Bebeğin ismi yokta ismin bebeği var sanki. Tamam dedemin ismini koydun da arkadaş o isim dedeme yakışıyor.

Yıllarca bu ismin ceremesini çektim. Okulda Kel mahmut espirisini duymaktan Münir Özkul'dan soğudum. Elma armut kel mahmut tekerlemesinden meyvelerden tiksindim.
Birisi mahmut geliyor dediğinde kıllı göbekli, yarmagül beklenirken gelen 55 kilo, babyface, köse...
Sonuç olarak el kadar bebeğe Mahmut diye isim koymayın lan.