Final bölümü panpalar!!!1!1111!1bir!!11!1

derin iğneyi çıkardı ve bana iğneyi koluma doğru yaklaştırdı. fakat iman gücü denilen şey vardır ya işte o oldu amk. tekmeyi kızın karnına geçirdim kız dengesini kaybetti ama tam kontrolü kaybetmemişti. yatağa bağlı olan ipleri çektim demiriyle beraber elime geldi. derin'in suratına sertçe geçirdim ve yere düşüp dengesini tam kaybetti. kıyafetlerimi alıp en aşağı indim çekmeceden bıçak çıkarıp ipleri öyle yada böyle kestim. kıyafetlerimi giydim. telefondan bizim komiser cemil'i aramaya çalıştım ama söylediğim gibi telefon çekmiyordu amk. derin aşağı indi "ne oldu bir tanem telefonun mu çalışmadı? ama ev telefonu en üst katlarda. özür dilerim ama tak bulursun." dedi ve üstüme gelmeye başladı. demirle camı kırmaya çalıştım. biraz zor kırılıyordu. anca birkaç hasar verebildim. derinden daha çok tırsmaya başladım. ama demiri alıp derin'e tekrar ve tekrar vurdum. zaten çıplak oluşu kendisi için dezavantajdı. ne şans ki polis siren sesiyle eve dayandı. zor bir şekilde olsa polis camı kırdı ve içeri girdi. komiser cemil abi diğer polislerle beraber içeri girdi. cemil abi "derin kızım pgibolojik desteğe ihtiyacın var. lütfen teslim ol. sana zarar vermek istemiyorum." dedi. derin ağlamaklı bir şekilde "hayır!" diye bağırdı. ben koşa koşa cemil abinin arkasına geçtim. polislerden biri derin'e yaklaştı. derin ani bir hareket yapıp demir ile polise vurdu. ardından polisin silahını alıp polisin vurmasına izin vermeden saklandı. polis ile çatışmaya başladı. silahta sadece 1 kurşun kalmıştı. derin "sizden nefret ediyorum!" diye bağırdı ve silahı göğsüne dayayıp tetiği çekti. o an itibariyle hepimiz şok bir şekilde bakakaldık. derin bana baktı ve son nefesini göz nefesini gözyaşı harcayarak kullandı ve aniden nefesi kesildi. cemil abi beni aldı ve eve zütürmeden önce onların evine gittik. girer girmez necdet beni sarılarak karşıladı "ah kardeşim benim. oğlum dikkat et kendine dedi." ve sevinçten ağlamaya başladı. annem, babam, ablam, batu, mert, burak, cengiz, emre, uğur abi, faruk amca ve diğer bir çok arkadaşım oradaydı. hepsi ağlamaklı şekilde bana sarıldılar. batuhan vicdan azabıyla ağlayarak "lan oğlum hepsi benim suçum seni gaza ben getirdim lan. herşey benim yüzümden" dedi ve sarılarak ağladı. bende "ya oğlum senin ne suçun vardı beni de ağlatacaksın şimdi" dedim. aradan 15 dakika geçti. ben dayanamadım ve sordum "peki siz beni nasıl buldunuz?" dedim. cemil abi başladı anlatmaya "deathburn, öncelikle melisa denen kız artık buraktan sıkılmaya başlamıştı. fakat dayanamadı ve vicdan azabı ile sen zarar görme diye derin'in onu tehdit ettiğini ve derin'in ne tak olduğunu anlattı. derin'in evinin ulaşım bilgilerini bilmediğim için maalesef başta bulamadım. ama uğur abin ve mert bilgisayardan iyi anladığı için rahatlıkla buldu. kız bilgisayardan da instagram adresine girmiş. girdikleri bilgisayarı tespit ettikten sonra bağlandığı ağlara da baktılar. tek bir ağ bağlantısı vardı. kurcaladılar ve onlar sayesinde bizde adresi bulduk" dedi. biraz cemil abi de oturduk ve sonra evlere dağıldık. o günden beridir zina yapmıyorum ve zinaya da tövbeliyim. zaten hayatımdaki ilk ve son zinamdı. ardından neler mi oldu? cemil abi emekli oldu. necdet aynı şekilde çalışmaya devam etti. uğur abi de aynı şekilde. faruk amca emekli oldu ve dükkanı devretti. burak ve melisa ayrıldı. ona gizlice melisanın hamile olduğunu söylediğimde zaten direk ondan soğudu. melisadan hiç haber alamadım. istanbul dışında bir üniversiteye gitti. sonra ne tak oldu bilmiyorum. mert, burak, cengiz, batu, emre ve diğerleri üniversiteye devam aynı benim gibi. ablam okuldan mezun oldu şuan öğretmen. cenk pekekenti ifşa oldu dükkanı kapattı ve memleketine kaçtı. babam ve annem aynı. derin ise şuan toprak altına gitti. iki hafta sonra ilk kez derin'in mezarına gittim. bizim mahalledeki mezarlıktaydı. bir dua okudum ve oradan ayrıldım...

Okuyan, şukulayan, takip eden, yorum yapan herkese teşekkürler...