derin'in evine vardık. çok hoş bir evdi. bizim mahalle ve semtin en ücra yerlerindeydi. ayrıca bizim mahalle ve semtin zengin kesiminin bulunduğu yerdeydi. içeri girdim. derin "burası artık seninde evin sayılır deathburn. gir içeri otur dedi. bir süre oturduk. televizyon falan açtım romantik bir film aradım derin'e sürpriz yapmak için. etrafa bakınırken bir fotoğraf gördüm. siyah beyaz ama kaliteli bir fotoğraftı. bir adam ve bir kadın. adam gayet yakışıklıydı. ayrıca bana çok feci benziyordu. derin yanıma geldi. "babam ve annem" dedi. sana benzediğini düşünüyorsun değil mi? ama o benim 6 yaşıma kadar babamdı ve her sana baktığımda babamın gençliğini görüyorum. o yüzden sana aşığım ya. babasız büyüdüm. çok az sayıda arkadaşım var. sizin karşınızdaki lisede okuyordum ben. bütün kızlar sırf güzel olduğum için benden nefret ediyordu. hep kıskanıyorlardı. kıskanılmak güzel birşey sanıyorlardı ve zengin olmak. ama değildi işte. senin çocukluğundan tanıdığın pek çok kız arkadaşın bizim lisedeydi. onlar hep beni dışladılar. sadece birkaç tane vicdanlı kız çıktı ve beni aralarına aldı. hayatımda hiçbir erkek bana arkadaş olarak bakmadı. hep beni ciks objesi olarak gördüler. salak salak bakım yapıp beni kestiler. salak salak şekilden şekilden girdi. babama benzediğin sana aşık oldum ve sana ihtiyaç duydum" dedi ve bunları sesli ve ağlamaklı şekilde söyledi. ona kıyamadım ve sarıldım. yanında artık ben varım" dedim. daha sonra merak ederek sordum. "madem sen babanı sevmiyorsun o zaman neden benimle çıkmak istedin? babana benziyorum oysa" dedim. derin "bilmiyorum seviyorum işte." dedi. aradan yarım saat geçti ve bana "ben birazdan geliyorum tatlım" dedi ve yukarı çıktı.