karşı duygularımı açıkça belli ettim. Belli etmeden önce de buradaki siz değerli panpalarıma sordum sevdiğim kıza açılamamak mı açılıp red mi yemek daha çok koyar diye. Biriniz insanın yapacağı şeylerden duyacağı pişmanlık geçer ama yapamadıklarından asla diye bir şey söyledi. Başka biri de Açılamazsan ömür boyu korkak bir karakterle yaşarsın dedi bu laflar koydu bana biraz.Özgüvenli ve hırslı biriyim ama karı kız işlerinden pek çakmam. Neyse yıllardır görüşmediğim halde buna direkt olarak içimden ne geçtiyse yazdım.Bu çok cesurca yaptığın içindeki yükten kurtuldun felan bir şeyler dedi sana karşı ben aynı hisleri hissetmiyorum dedi tamam dedim oldu bitti.O gün kafamı yastığa koyduğumda çok rahattım. Düşüneceğim edeceğim biri yoktu. içimdeki yükten o sevdiğin kıza açılma uktesinden kurtulmuştum. Rahat uyumuştum.Bu böyle 1 hafta devam etti ama ondan sonraki süreçte kendimi bir boşlukta hissetmeye başladım. Sonuçta sevdiğim düşüneceğim biri yok hayatımın bir anlamı yok.Her şeye boş bakıyorum.O yük belki de beni ben yapan şeydi. Böyle düşünmeye başladım.Şimdi dönüp tekrar yazarak zütünü kaldırmak ve peşinden koşacağımı belli etmek istemiyorum. Böyle de olmuyor.Ne tak yemeliyim.

Uzun oldu ama okumasanız da canınız sağolsun .