Ayşegül yoktu artık ben devam etmek zorundaydım;

Ailem için, sevdiklerim için, onun vasiyeti için..

Erdinç'e Müslüm'e ve Ezgi ye bahsetmiştim olanları sağolsunlar geçen 1 ay sürede yanımda olmuşlardı, iyiki varlardı...

Geçen 1 ay beni normale yakın döndürmüştü, ama henüz hazır değildim onsuz olmaya, onsuz nefes almaya..

Her gece içiyordum, her gece sarhoştum, unutmak için biraz olsun yüzüm gülsün diye, bunun ne demek olduğunu düşünmek tüylerimi ürpertiyor, intihar etmeyi hiç düşünmemiştim ama yinede zütü başı dağıtmış bir haldeydim..

Bu geçen sürede sınavlarım tak gibi geçmişti, öyle aylak aylak gider gelirdim okula sınıfta kalmamak için, duymazdım görmezdim çevremdeki şeyleri

Sadece düşündüklerim vardı özlem duyduklarım vardı..