O günden sonra iki gün konuşmadık salı akşamı dayanamadım mesaj attım kararını verdin mi diye -ama biliyordum artık dönse bile eskisi gibi olmayacaktı bitmişti- bana artık beni kalbinde hissetmediğini söyledi düşünebiliyor musunuz aylarınız birlikte hayal kurarak geçti ve şimdi seni istemiyorum diyor neyse dedim en azından arkadaş kalalım ilerde antalyaya yerleşmek benim ev de antalyada aynı şehirde yaşarken belki tekrar olur gibisinden onu üzmemeye çalışıyordum o özür diledi ve bunu yapamayacağını söyledi daha kötü oldum sürekli ağlar hale gelmiştim vaktimi geçirmek için hiç bir şey yapamıyordum neyse arkadaş olarak devam etme kararı aldık tabi ben bunu güldürmek için şebeklikler yapıyorum eski günleri hatırlatıyorum falan bu artık sevmediğini belli etmekle kalmayıp beni parçalamaya başladı yaşadığımız şeyleri kötü şeyleri benden bilmeye başladı sanki zorla yapmışız gibi konuşuyordu beni sevmemesinin nedeni benmişim gibi ben yine alttan almaya çalıştım her gün mesaj atıyorum haftada bir arıyorum falan bu 3 Mayıs Pazar günü arama artık mesaj atma çık hayatımdan dedi bu söz duyduğum en ağır hakaretti beyler daha bir kaç ay önce beni arayıp hayatım diyen şimdi beni hayatında istemiyor benimse onun hayatındaki tek istediğim rol yanında olmak onun yaşdıbını seyretmekti çok şey istedim sanırım bana bunları söyledi mesaj atmayı bıraktım.