Hayatta her zaman bir felsefem vardı, dostumun yardımına koşarım dostumunda benim yardımıma koşmanı isterim,

Yurdun her blogundan 1 memur sorumluydu, o blogun patronu onlar diyebiliriz, bizim bloğun memuru benim kankam dı adamın kimse yüzüne bakmazken kimse selam vermezken ben onunla saatlerce sohbet ederdim.

Ertesi gün hemen yanında indim, durumu boylu boyuna anlattım ondan ilk isteğim kınama yemememizdi,

Tamam hallederim anlamında kafa sallamıştı..

Şimdi ikinci mesele vardı, Müslüm'ü diğer arkadaşlarımı ve kendimi düşünüyordum aslında, bu olayların sonunda sadece kuru bir kavga olmayacağını biliyordum

O yüzden bu durumu da Memur ahmet abi ye anlatmıştım ve plan yapmıştık onunla

Planımız suç üstü yapmaktı aslında çok klişe ama bi o kadar da tutacak plandı

Elemanlar bize tekrar saldırırsa, biz daha doğrusu ben numaralarını aldığım güvenlikleri arayıp haber verecektim ve baskın yapan elemanlar yurttan ilişkiği kesilecekti.

Ahmet abinin odasından teşekkür edip çıkmıştım, o sırada telefonum çaldı arayan müslüm dü

Müslüm - Kanka dün kü elemanlar var ya
SP - Evet kanka
Müslüm- Birini yurdun arka tarafındaki arazi de sıkıştırıp indirdim

Demişti büyük bir marifetle

Şimdi yanımızda olan Ahmet abi de artık yanımızda olacak mıydı?