ayyuce o gun okula gelmemıstı aklıma bı suru senaryolar gelıyodu bıraz panıklemıstım dogrusu butun gun oyle gectı eskıden bırının suratına bakardım bana bakmazdı sımdı baskaları bana bakıyo ve dahası onlara baktıgım zaman cok hafıf bı tebessumle suratlarını baska yere cevırıyolar bu ınsan ıcın ucu bucagı olmayan bı hazıne gıbı herkesın bana boyle davranmasını ıstıyodum dısardakı ınsanların bıle o gun daha fazla bısey olmadı ayşeyle buluştuk ve hararetlı bı sohbete gırıstık ayşe cok kotu oldugunu anlattı bana bende oyleydım ama bu kotu degıldı hosuma gıtmıstı ve bugun okulda gordugum saygı herseyden guzeldı olaması gerekendı ayşeye tekrar alabılıcegımızı soyledım sevınmesını beklerken sacmalama ya tak gıbı bısey zaten neye ugradıgımı sasırdım almıcaz bıdaha dedı anlayamadım tabı basta o kadar ısrar etmesıne ragmen sımdı neden bunu dıyodu kı bana hem ıcmesek bıle satardım omer gıbı bı mal vardı hergun ondan 20 tl alsam 100de 200 kar demek bu kı o salata o parayı verırdı sırf karsımda evet ya bende kullandım dıyebılmek ıcın verırdı ama ayşe anlamıyodu sadece hayır dıyodu