eve gittim. eve vardığımda annem ve babam çoktan gelmişti. babam "oğlum herşeyi bize bugün cemil komiser anlattı" dedi. annem "şuanda sana kızmamız gerekiyordu ama şuanda çok kötü bir durumdayız. o yüzden şimdilik bu meseleyi konuşmayacağız." dedi. meraklı bir şekilde "peki ne yapacağız?" dedim. babam "bu saaten sonra ne yapabiliriz oğlum? tek umudumuz cemil komiser" dedi. akşam ďışarı çıktım. iyice uzaklaştım ve sonra eski telefon ile uğur abiyi aradım. uğur abi, can abiyle kavga ettiklerini sonra çevredeki başka insanların onları ayırdıklarını söyledi. üzülerekte olsa seda ablayla ilgili bütün şüphelerimi uğur abiye anlattım. başta ona iftira attığım için sinirlenip ana avrat küfretse de sonradan mantıklı düşündü ve benden özür diledi. sonuçta seda abla, uğur abinin düzgün, sapık olmayan bir insan olduğunu biliyordu. ayrıca sırf soyun dedi diye niye soyunacaktı. sonradan kafama dank etti. soyunmak seda ablanın işine geliyordu. uğur abinin bu konudaki hassasiyetini biliyordu. belki de kendi çıkarı için kendisi soyunup kendisi tehdit etmişti... ama bu işte tek miydi? ayrıca hala şarj ve wifi olayının mantığını anlayamamıştım.