ilerleyen zamanlarda bilgisayardaki eski dosyalardan bulabilirsem evin fotoğraflarını atabilirim. Aklınızda daha net bir görüntü oluşur olaylarla ilgili.---

Hadi aşağı inelim'' dedim kaan'a dönüp. Fakat döndüğümde onu görmemiştim.Kaan? diye bağırdım merdiven boşluğuna.Ses gelmiyordu. Koşarak aşağıya indim ve yatağın altına girdim. Nefesimi kulaklarımda hissediyordum.altına sıçmak deyimini tam anlamıyla yaşıyordum. Gecenin çabuk bitmesini umut ederek başımı yorganın altından bir saniye bile kaldırmadım.

Ertesi sabah uyandığımda evin her tarafına baktım ve kaan'ı göremedim. Ayakkabıları da yoktu, evine gitti herhalde dedim.Öğleden sonra telefonla aradım ve aramızda şu konuşma geçti.
-dün nereye kayboldun bir anda?
-nasıl yani?
-gece bizdeydin ya
-saçmalama olum ya,evden çıkmadım hiç dün gece.

telefonu kapattım. mehmet'e sorsam aynı cevabı alacaktım büyük bir ihtimalle. Neler oluyodu bu evde. Nasıl bir oyun bu? diye düşündüm. Fakat yaşadıklarım oyundan öte;gerçeğin ta kendisiydi.Ve gerçek aklımı kaçırtacak kadar korkutucuydu