Beyler bir hatunla çıkıyorum 1 sene oldu.
Kız duygusallığın en en en uç saflarında dolanıyor.
Mesela gece dışarı çıkalım 2-3 gibi eve girdik diyelim. Öyle böyle geçti zaman yattık uyuduk. Sabah oldu. öğlen saat 2-3 oldu başlıyor hemen hadi sıkıldım dışarı çıkalım bir şeyler yapalım diye.
Mesela evde oyun oynuyorum. Oturuyor uç köşeye. Oyunumu zehir edene kadar kıl kıl bakıyor. Oyundan zevk alamıyorum amk. Oyunu bırakmayınca trip atıyor bir şeyler yapıyor. Her an ilgi bekliyor. Yetmiyor kıza ilgi göstermem. Bu önceden böyle değildi. Son zamanlarda uç noktalarına ulaştı. O beni bu konuda sıktıkça bende kendimi geri çekip boş alan yaratmaya çalışıyorum. Ben bunu yaptıkça daha fazla üstüme geliyor. En son bugün sağlam kavga ettik işte.
Yüz yüze konuşamıyorum. Bir şey anlatırken ağlamaya başlayıp kaçıyor. Çocuk gibi amk. Sakin bir adamımdır. Sakin konuştukça bağırıyor. Ağlıyor. Bir şeyler yapıyor. Bende kontrolü kaybedip delirip bağırınca susup daha çok ağlamaya başlıyor. Sonra ben suçlu oluyorum amk. Haftanın 6 günü dışarda olsak 1 günü evde oturmak istemiyor. Sıkıldım demelere başlıyor. Aynı evde olmamız aynı şeyleri yapacağımız anldıbına gelmiyor bence ama bunu anlatamıyorum çünkü anlatmak için konuşmamız lazım ama ben konuşamıyorum. Konuşmaya başlayınca dediklerim oluyor. Ulan lütfen bir çıkar yol bulan birisi söylesin. Yemin ediyorum uygulayacağım. Kafayı yemeden önce birisi bir şey desin. Kızın beni çok sevdiğine eminim. Bende seviyorum. Ama beynim yanıyor amk.Çok boğuyor beni beyler. Böyle işte.

Özet : Yok! OKuyun amk.