o kadar olaydan sonra o korkuyla laptopu alıp evin en köşesindeki bodruma atıp kapıyı kilitledim. en azından aklıma bizim komiser cemil abinin gelmesi beni bir nebze rahatlattı. annemle babamda zaten sonraki akşama döneceklerdi. şuanda onları rahatsız etmek istemedim. zaten toplantı dolayısıyla yorgun olacaklardı. ablam da öğleden sonra gelecekti. burak, mert ve ben yatmak üzereydik. yatakları hazırladık, daha doğrusu hepsini ben hazırladım (kıçlarını bile kaldırmadılar, misafirler diye zütleri kalktı). neyse yatmaya başladık işte. bu salaklar yarım saatte hemen uyudular. ben olaylardan sonra uyuyamadım bunlar hemen uykuya dalmışlar. her neyse saat 4 gibi oldu. whatsapptan mesaj geldi. tanımadığım bir numara "ne oldu deathburn korktun mu? ayrıca söyleyeyim bu benim gerçek numaram değil. yani cemil salağı yarın boşa heveslenmesin." yazdı. mert ve burakta uyuyordu. ne yapacağımı bilemedim. "ulan dedim numaramı nasıl buldun muallak" yazdım. "lan gerizekalı facebook'una numaranı yazmışsın oradan buldum." yazdı. "daha ne istiyorsun?" yazdım. "Sadece benden kaçamayacağını bil istedim. buna ailen, arkadaşların, komşuların, yakınlarında dahil." yazdı ve sonra çevrimdışı oldu.