Uzun bir süre aynadan kendimi izledim evet bir sorun yoktu. Bunların hepsi bir paranoyaydı. içim rahatlamıştı. Cesaretim korkularımı yendiğini düşündüm. Yatağı açtım televizyon karşısında kestirmeye başladım. Alkolün etkisi ile gözlerim kapanmaya başlamıştı. Gözlerim kısık banyo gözüme takılıyor sanki birisi var gibi. Hafif doğrulmaya çalıştım kendimi kaldıramadım sanki bir güç beni yatağa bastırıyordu. Gözlerimi tam anlamıyla açmaya çalışıyorum ama açamıyorum. Ellerim ayaklarım adeta kitlenmiş gibiydi. Banyoda ki şey her neyse nefes alışını ve nefes verişini sanki yanımda hissediyordum. Kalkıp kontrol etmek istiyordum ama vücudumu kontrol edemiyordum. O kadar yoruldum ki direnecek halim kalmadı ve artık karşı koymaktan vazgeçtim. Gözlerimi kapattım. Tekrar açtığımda sabah ezanı okunuyordu. Ben yatarken televizyonu kapatmamıştım ama uyandığımda televizyon kapalıydı. ilk işim banyoya doğru bakmak oldu. Her şey o an için normal gözüküyordu. Banyoya girip korkarak da olsa aynaya baktım. Balkona çıkarak biraz hava alma ihtiyacı duydum. Adeta buhranlar çökmüştü içime beni yataktan kaldırmayan bu güç neydi. Banyo da ki şey neydi. Bunlara kafamda cevaplar arıyordum. Bir yandan alkolün etkisiyle mi oluyor bunlar diye düşünüyordum. Hava hafif hafif aydınlanmaya başlarken ben balkonda 5. Sigara mı içiyordum. Sabah rüzgârı ile bir titreme geldi ve içeriye yatağıma yönelirken tüm tabularımı yıkan şeyle karşılaştım. Yatakta kendimi gördüm. O kadar korktum ki kendimi balkona doğru geri çekip gözlerimi kapattım. Besmele çekip tekrar baktığımda yatakta kimse yoktu ama kendimi yatakta uyurken görmüştüm ve üstelik rüya ‘ da değildim.