23 yaşındayım, bildim bileli maddi sıkıntıdayız.
Lisede harçlık almazdım, yüksekokul da okurken doğru düzgün kent merkezine bile gitmedim.
Seyyar satıcılık yaptım, yapıyorum.
Öyle vizyonsuz yetiştim ki asgari ücretle bile iş bulacağıma inanmıyorum.
Kiralar düzgün ödenmez, eski, ekgibli arabalar..
Bir kıza yaklaşmadım bile, bu yaşta bir metropolde yaşayıp bakirim amk.
iş görüşmesine gidiyorum bazen, yüzlerine bakmaya çekiniyorum tuhaf bi şekil. inancım yok kendime.
Bilmiyorum ne olacak, bakabilsem yarına...