Sahil kenarına geçtim aldım 2 şişe biramı başladım denize karşı düşünmeye ;

iki farklı hayat yaşayan ama iki hayattaki dünyanında karanlık olan, aydınlığı bulmayı bırakmış iki insan..

Sadece ayşegül'ü düşünüyordum, Nasıl olur da gencecik bir insan bu kadar kötümser olabilir de belki ben hep böyleydim ama o böyle olmaması gerekirdi,

Bir kaç haftam onunla konuşmakla geçti, birbirimizi anlayabiliyorduk ve samimileşmiştik geçen sürede..

Ayşegül le sözleştik bir haftasonu saat sabah 10 civarları gibi izmir de olacaktı, yakındı aslında Manisa izmire o yüzden bekletmemek adına aceleyle giyindim otogara doğru koyuldum

Henüz metroya yeni gelmişken Ayşegül aramıştı geldim diye, epey telaşlanmıştım aslında ama yolu tarif ettim ona ve metroda beklemeye koyuldum

O günün sonunda günlüğüme yazdığım şeyleri aynen paylaşıyorum...

Hatırlıyormusun metroda buz kesilip seni bekleyen adamı 183 boylarında kalbi berrak su gibi olanı
Gözleri karşıya dikilmiş sarışın bi kızı bekliyor olduğu yerden hiç ayrılamıyor onu ilk an görebilmek için, yabancısı olduğu konulardı belkide bu yüzden bu kadar şaşkındı aklından bi kez olsun ona sarılmak ve onu hissetmek geçiyordu bu duyguyu anlamak onu bambaşka biri yapabilirdi bu yüzden heyecanlıydı herkes gelip gidiyor ve sonunda onu gördü elinde kocaman bavuluyla uzun boylu bir kız hafif bir gülümsemesi yüzünde genç adam ona yürüdü ve sarılmadan kendini tutamadı kısa sürmüştü sarılmaları daha uzun tutmak istiyordu ama ilk gün için doğru olmayabilirdi vücudu istemeden de olsa onun bedeninden ayrıldı belki artık heyecanını yenmişti ama şaşkınlığı devam ediyordu yinede çünkü kendine dahi tarif edemediği bir şey ler vardı içinde, yürümeye devam ettiler kızla elleri buluştu metronun çıkışında diğer elide bavuldaydı şehrin merkezinde kalabalık olmayan bir günde yürüdüler sahil boyunca oturacak bir yer arıyorlardı, genç adam huzur lu hissediyordu kendi kendine öyle olmak istediğim için diyordu henüz ilk dakikalardı ve herşeyi akışına bırakmak istiyordu
Saatlerce konuştular sessizliğin karanlığı onları hiç bulmadı bir cafedeyken genç adam dudaklarıyla kızın dudaklarının sağ tarafına yanlışlıkla dokundu kız napıyorsuncasına bir ofladı siteminde haklıydı genç adam bozuntuya vermedi ve hatta bunu yaptığı için sakarlığına teşekkür ediyordu çünkü o andan itibaren kalbine ateş sıcaklığı düşmüştü tam anlamıyla ama bir daha böyle bir şey yapmaya cesaret edebilirmiydi bilmiyorum günün sonlarına yaklaşıyordu sahil kenarına geçip çimlerde sigaralarının ve birlikte olmanın keyfine bakıyordu çiftimiz Sohbetleri çok akıcıydı ve halen konuşuyolardı genç adam hem bunu yaparken hemde onu izliyordu her anını onu deniyordu kendince onun adına çok doğru bir davranış tı bu çünkü herkes sınav hakkı kazanmıyordu onun dünyasında acemi bir öğretmen gibi belki biraz ama yinede sorularının cevabını biliyordu sonra bir an geldi o an sanki etraftaki insanlar donmuş trafik sesleri kesilmiş sadece denizin kokusunu hissebildiği andı ve kıza o an yaklaştı onu öptü bu onun için çok özeldi doğru zaman mı bilmiyor ama yapmasından kendini alıkoyamadı o an anlamıştı o kız onun zaafı ve geleceği olacaktı ve hayat genç adam için yeni doğmuş bir bebek kadar berraktı...