Varlığımdan kuşku duyduğum an işte o andı. Kimdim ben. Hayır, hayır o akşam aysunla gibişen
Ben değildim olamazdım zira.
Evdeki tüm ışıkları yaktım Ve bizimkileri aradım. Beni en fazla şok içerisinde bırakan da buydu. Telefon çalıyordu. Daha da fazlası açan. bizimkilerdi. Ancak içinde bulunduğum durum için fazlasıyla ilginç olan seslerinin net( daha önce olmadığı kadar) ama biçimsiz gelmesiydi. Sanki yaradılışından ötürü konuşma yetisine sahip olmayan bir hayvanın teknoloji icadı insanlar gibi konuşmasını sağlayan bir alet ile homurdanması gibi biçimsizdi.
Olum ne oldu idi söylediği şey.
Kendime gelerek, anne bir şeyler oluyor etrafta kimse yok.. Rüyalar görüyorum hastslandım galiba siz neredesiniz.
Olum biz ayten lerdeyiz hala. Ardından büyük bir şokla ben konuşmadığım halde annemin cevaplar verdiğini fark ettim. Görünürde bir şey söyylemesemde başka biri benim ağzımdan konuşyordu sanki.
Homurdanan biri..