Yeniden birilerinin fikirlerine almaya ihtiyacım vardı ve aklıma istanbul dan can dostum Oğuzhan geldi, Oğuzhan bir polis çocuğuydu odtü de okuyordu ve bi o kadar delikanlı bir arkadaşımdı, dostuz diye gerçekleri söylemekten çekinmezdi, aslında ihtiyacım olan tek şey de buydu...

O gün Oğuzhan ı aradım saatlerce konuşmuştuk, sağolsun hep iyi bir dinleyici olmuştur ama duydukları karşısında oda dona kalmıştı yorum yapamadı pek sadece dediği kilit şey düşmanlarının kim olduğunu öğrenmemdi...

Evet bu çok önemliydi benim için ve bu kapıyı açıcak kilit Ezgi ve Canerden geçiyordu.

Bu arada Müslüm yine dertli içelim içelim diye yakındı bana, tamam dedim ve gittik bi mekana

Dertlerimi unutuyordum, başkasının kini dinleyince, bakma aslında iyi de geliyordu, tek olmadığını anlıyordun böylece aslında biraz da güçleniyordun.
Arkadaşlar, dostlar bu kara günler içindir hep, o gün yoksa hiç olmasın diye de bir klişe vardır aslında çok da doğrudur

Müslüm Ilgım diye bir kızdan yakındı durdu gece boyunca

Bahsederdi arada ona göre her şey de iyi gidiyor du biz de onun adına mutlu da olurduk

Meğer kızın uzun bir ilişkisi varmış, bizim oğlan boşa umutlanmış, boşa kıza yazmış, ilk defa onu bu kadar kötü görmüştüm umarım en kısa zamanda toparlanır...

Zira hepimiz zütü başı daşıtırsak kimse bizi toplayamazdı çünkü belkide tek ortak noktamız deli oluşumuzdu...