/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 151.
    +15
    Evdekilere, sadece okulun önünde olanları anlattım.Son anda dedikleri şeyden hiç bahsetmedim. Sürekli kafamda kuruntular yapıyordum. Polise gitsem giblemezlerdi herhalde. Adamlar resmen tehdit etti beni.

    Abilerime söylemeyi düşündüm.En büyük abimin müptezel birkaç tane arkadaşı vardı. Belki onları toplayıp gibebilirdik ebelerini.Ama zütüm yemedi abime söylemeye.Ne tepki vereceğinide bilmiyorum.

    Uzun süre evden çıkmadığım için,bir sıkıntı basmıştı içime."En kötü ne olur, çevirir giberler" düşüncesiyle çıktım dışarı dolaşmaya.
    Sürekli etrafı kolluyorum, arkama bakıyorum. Paronayak oldum iyice. Fiziksel olarak bi sıkıntım yoktu. Ağrılarım geçmişti. Tekrardan 2-3 kişinin arasına dalabilirdim bu halimle.
    Belediyenin parkına gidip biraz oturdum. Kafa dinledim. Hava soğuk olduğu için kimse yoktu çevrede. Sağ taraftan 5-6 kişinin geldiğini gördüm. Büyük ihtimalle beni arıyorlardır diyerek oturduğum yerden kalktım, aksi yöne doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım. Bunlara karşı koyamazdım.Hem yaş olarak,hem de fiziksel olarak benden üstünlerdi. Adımlarımı hızlandırdım.Bi börekçiye girdim apar topar. Girer girmez arkalarından baktım. Galiba benimle işleri yoktu.Ben yanlış anlamıştım belkide.

    Börekçiden çıktım. Kaldırımda yürürken 18-20 yaşlarında bi tip kolumdan tuttu."Selamun aleyküm kardeşim, buralarda emre diye bi çocuk varmış ya.Tanıyomuş burada oturanlar.Sen tanıyonmu, neyin nesidir bu tip?"

    Bu lafı duyunca başımdan kaynar sular döküldü resmen. Kolumu bıraktı "valla bilmiyorum abi, benin tanıdığım bi emre var da,bi olay olmuş geçenlerde okulun önünde,o olaydan sonra taşınmışlar diye biliyorum"

    Bunu nasıl söyledim bende bilmiyorum. Hiç duraksamadan takır takır saydırdım herife.

    "Hadi ya,sen nerden biliyon arkadaşı falan mısın"
    "Yok abi,bi arkadaşımın arkadaşı kendisi. Bana da arkadaşım söyledi taşındıklarını"
    "Ha tamam karşim, hadi allaha emanet"

    Bunu dedikten sonra gitti. Ulan resmen adım yayılmış mahallede. Korkudan altıma sıçacak gibi oldum. Apar topar kaçarak eve gittim. Beni arıyorsa, tipimden tanırdı kim olduğunu. Veya tanıdı, nerede oturduğumu falan öğrenmek için takip etti çaktırmadan. Kafamda kuruntu yapa yapa iyice sıçma moduna girdim. Girdim eve, kapattım kapıyı oturdum biraz. işler sarpa sarıyordu resmen. Diğerleride bu adam gibiyse, zütümden kan alırlardı.
    ···
   tümünü göster