Gırtlağa müdahele olayı harbi çok hoşuma gitmişti. Duvarda alıştırmasınıda yaptım.Bu olayı kapmıştım hafiften. Daha önce hiç kavga etmedim. Daha doğrusu edemedim.Ne zaman böyle bi olaya yeltensem hayvan gibi dayak yiyordum.

Biraz da yumruk tekniklerini araştırdım."En iyi alıştırma duvar karşısında yapılır" gibisinden bir yazı okudum. Geçtim duvarın karşısına,var gücümle teknik yumruklar atmaya başladım. inanılmaz canım yanıyordu.Ama bu acı, içimde bişeyleri körüklüyordu adeta. Daha da bir azim geliyordu.Tam bırakacak gibi oluyordum, önceleri ne kadar ezildiğim aklıma geldiğinde inadına uğraşıyordum. Yaklaşık 4 saat dövüş tekniklerini ve savunma tekniklerini öğrendim. Hafiften çakıyordum mevzuları.Çok geçmeden babam girdi içeri;

"Sıfatını gibtiğim, güm güm ne vuruyorsun duvarlara" dedi. Nedense babamın o suratına güldüm."Gül tipini gibtiğim gül." dedi gitti. Spora başladığımdan beri üstümde giblememe havası vardı sürekli.O melankolik ruh halini atıyordum üstümden artık sanki.