Ben dobra bir insanım aslında dolandırmam lafları tak tak söylerim ama buseye karşı yapamadım o gün beceremedim hiçbir şey demedim uzak köşeye oturdum, kafamı dağıtmak için pür dikkat ders dinlemeye yeltendim.

Okulun bitmesine yakın Melis yanıma geldi havadan sudan konuştu, pek aldırış etmemekle beraber karşılık verdim.

Yanıma geliyordu Melis çünkü can çekiştiğimi görüyordu
Ne kadar üzgün olduğumun farkında, yaptıklarının farkında
Tek derdi neydi biliyor musun ? Beni kaybetmek uğruna
Buse ile yan yana gelememem, bunu fazlasıyla başardı

Melis o arada bana sevgilisinden bahsetti, aslında kafaların pek uyuşmadığı yakın zamanda bitebilecek bir ilişkiye başladığını söyledi.

Bunu bilmek zorunda değildim, hatta Buseye bile bahsetmemiştir
Neden ben ? Hala ne istiyor benden, amacına ulaşmadı mı ?
Tüm hayalimi, umutlarımı ucsuz bucaksız okyanusun içine fırlatan o değil miydi ?

Dayanımıyordum artık, bütün ibre aleyhime doğru dönmeye başlamıştı ve çırpınmam hiçbir şeye yetmiyordu.

Buse yi seyredip duruyordum oturduğum yerden o kadar güzel gülüyor ki , anlam veremediğim şekilde bende de aynı anda tebessüm oluşuyor, deli gibi hissediyor insan bi o kadar da mutlu ...

Kafamı dağıtmak için Erdinç le spora başladık haftada 3 gün kadar gitme kararı aldık, belkide başka şeylere yönelmek en iyisiydi bu aralar düşünmemi engelliyordu

Ne zaman düşünsem çıldırıcak gibi oluyordum çünkü , ve en sonunda sayamayacağım kadar soru işaretleri gözümün önünde beliriyordu ..

Karşına 3 tane yol çıkar birinden gidersin bakarsın sonu karanlık , korkarsın geri dönersin 2. yoldan gidersin biraz ilerler bakarsın sonu uçurum , tekrar döner son yoldan gitmeye karar verirsin tek çözümdür senin için biraz ilerler bakarsın sonu gözükmez yine korkarsın ya yolun sonuna gelemeden yere düşüp kalkamazsam diye ..