Okula vardığımda bir şeyler yiyip Erdinç'i aradım oda kampüste dolanıyormuş birer çay içtik sınıflara dağıldık. Bu sefer başka bi yerde oturdum biraz uzak olmak istedim ders bitiminde Melis'in sevgili yaptığını öğrendim, hemen gidip yanına

SP- 'Hayırlı olsun Meliscim tebrik ederim, nerden tanışıyorsun hiç haberim yok'

diye yalandan laf attım.

Melis - Teşekkür ederim canım valla ani gelişti, ev arkadaşımın arkadaşı.

iyi güzel anlamında kafa salladım , fakat dikkatimi çeken Busenin yüzüme bakmayışı oldu

Yine ne oldu ?
Yine ne halt yedim ?

Düşüncesiyle sınıftan çıktım erdinçle yine cafe ye geçtik , sonra jeton düştü bu kaybetme korkusu her şeyin üst üste geliliyor oluşu Buseyi ihmal ettiğim günlerdir mesaj atmadığım aklıma geldi.

Sonra dan da baya sevindim aslında bakma trip atıyor bu bir olumlu işaret ti. Bu düşüncenin akabinde hemen içimdeki şeytan yine bi taklar oldu sen öyle düşüne dur diye seslendi

O 10 dakkalık molada 3-4 tane sigara yaktım sinirden

Belkide benim sorunum çok düşünüyor olmam olabilir miydi
Olmayacak şeyleri bile hesaba katmam
Her aydınlıkta bile nokta kadar da olsa bir karanlık arıyor oluşum

Bu muydu beni bitiren içim içimi yiyen şeyler yoksa

Gerçekten doğru bildiğim yanlış şeyler mi yapıyordum ?