O gün biraz daha orada oturduktan sonra hepimiz evlerimize dağıldık. Ertesi gün de kazı yapmaya gitmek için kimse birbirini aramadı. Sanırım aradıkları şeyi bulmuşlardı. Bu olay nereye gidecekti bilmiyordum ama dün geceki gördüklerim beni çok endişelendirmişti. Belki karanlıkta bir şeyleri görmemişizdir düşüncesi ile kimsenin oraya gelmeyeceğini düşünerek şeytan mağarasına tek başıma gitmeye karar verdim. Ben gittiğimde gece yarısı civarlarıydı. Normal gittiğimiz saatlerden 2 saat öncesinde oraya gittim. Sandığı koyduğumuz yeri hemen kazmaya başladım. Ben kazarken bir ara dışarı baktım ister istemez. Ağaçların arkasında bana odaklanmış ve vücutlarını saklamış, sadece bana bakan insan boyunda ve suretinde gözleri kedigözü gibi yansıyan insan görünümlü yaratıklar gördüm. Ben dönüp baktığımda birkaç saniye bakıp ağacın arkasına saklandılar, fakat hiç ama hiç görünmüyorlardı. ilk anda zaten korktuğum için paranoya yaptığımı düşündüm, fakat kazmaya başlayıp tekrar baktığımda aynı suretleri farklı yerlerde gördüm. Gözleri parıl-parıl parlıyordu. içime amansız bir ülperme geldi. Kazdığım yeri kapatmadan çıkamazdım. Hiç sağıma soluma bakmadan içimden Nas suresini okuya-okuya kapatıyordum. Ben kapattıkça sandık üzerine düşen topraklar akıp yanlara yığılıyordu. Açtığım yer kapanmıyordu. Toprak bitti ama hala kapanmamıştı. Bu nasıl olabilirdi. Çıkardığım toprağı aynen koydum, lakin toprak yetmedi. istemsizce bir kere daha ağaçların oraya çevirdim kafamı ama bu sefer gördüğüm şeyleri göremedim. Gittiklerini düşünüp sandığı alıp içini açtım. Kedi ölüsü sandığın içindeydi ve tam üstünde bam başka bir not vardı. Hemen aldım açtım lakin bu unutulmuş olamazdı. Birilerinin benimle alay ettiğini düşündüm. Lakin kağıtta yazılarda çok eskiydi. Üzerinde yine bir şeyler yazıyor ve ağzı açık çığlık atıp ızdırap çeken bir yüz ifadesi çizilmişti kağıda. Kağıdı yere koyup kapatmaya çalıştım tekrar açtığım yeri, bu sefer kapandı. Üzerini de biraz ayağımla ezip hemen koşarak uzaklaştım. En son karşıdan mağaraya dönüp bakmak istedim. Mağaranın önünde bir şeyler resmen orada bir kalabalık oluşturmuşlardı. O an orada nasıl kaldığıma hayret ettim. Korka-korka eve geri döndüm.