Eve vardığımda aslında düşündüğümden daha kırgın olduğumu anladım. Ama bu kadar kırılacak ne vardı ki sonuçta kader kimsenin değildi... Sanırım onu seviyordum. Daha fazla beklememe kararı aldım. Akşam olunca direk mesaj atıp her şeyi anlatacaktım tabi ondan hoşlandığımı da. Bir süre müzik dinledim ( https://www.youtube.com/watch?v=EN9Mrm8AmPI ) akşam olduğunda Kadere direk mesajı şöyle attım: mezarlığa gittim selimle ikiniz öpüşüyordunuz sonra ikinizi de arayıp nerde olduğunuzu sordum ikinizde yalan söylediniz. Birkaç defa yazıyor ama silip baştan yazıyordu sonunda cevabını gönderdi. Özür dilerim... O an düşündüm kızın özür dileyecek bir şeyi yoktu ki istediğiyle öpüşür. 2 dk ne yazacağımı düşündüm. Sonunda kader ben seni seviyorum yazdım ama selim... dedim. Hiç beklemeden şunları dedi bak ben aslında selimi sevmiyorum ama ayrılamıyorum çünkü bilirsin selimi bana zarar verir dedi. O an tepemin tası attı selimi bulup gebertmek istiyordum. Bende seni seviyorum ama selimden ayrılamıyorum işte dedi. Bunu demesine sevinmiştim. Olsun beni sevdiğini bilmekte güzel dedim. Yarın sana gelicem, şimdi iyi geceler * dedi. Büyülenmiş gibi iyi geceler * dedim. Az önce ki sinirli halime nolmuştu lan benim. Kız sanki büyülüyordu. Selime ne yapacağımı sonra düşünmeye karar verdim zira uyumamı engelliyordu. Kaderi ve o güzel saçlarını düşünerek uyudum