Biz paldır küldür koşarken deli gibi adrenalin salgılanıyor en nefret ettiğim şey örümcek ağıdır örümcekten korkmam ama ağı çok rahatsız eder o korku ile odanın tekine daldım örümcek ağını direk avuçladım elimle kenara attım kapıyı kapattım, kapatmaz olaydım 4-5 sn sonra ali geldi aklıma ulan çocuk 100kilo o oradan nasıl çıkacak tek üst kattan ses geliyor dedik bu 2 salak üst kata koştu diğeri nerde belli değil ali bas bas bağırıyor ben içimden sövüyorum falan cesaretimi topladım tam çıkıcam 80 desibel bağıran çocuğun sesi kesildi hani azalma filanda olmadı direk gitti ben korkudan bağramıyorum lan ali dedim birkaç kere kapının kolunu bir tuttum dedim ananı s.. kapı açılmıyor yok öküz gibi zorladım demir sesi geldi üstüne kapının kolu düştü içimden varya binayı dikenin müteahttin gelmişini geçmişini bu fikri verenin,

Birkaç kere daha aliye seslendim ses yoo neyse fener vardı en azından biraz odaya baktım neyseki fazla eşya yoktu rahatladım bir eski dolap birde masa sandalye vardı taşınanlar bazı şeyleri bırakmış sanırım, tabiki dolabı açacak kadar yürek yemedim fenerle duvarlara filan baktım, duvar kağıtları yırtılmış arkasında kırmızı çizgili siyah vazo desenli asıl duvar vardı galiba dedim yapan uğraşmış herhalde bayağı bende evdeki en basit eşyaya masaya gittim ufak tefek tozluydu gözüm çizgiler takıldı sanki kedi koymuşsunda tırmalamış gibi benimde aklıma girişte gördüğümüz ölü kedi geldi herhalde burada kalıyordu oda önceden nasıl öldüğünede bakmadık dedim dolabın etrafına bakınırken arkasında bir kapı kolu gördüm ama benim düşürdüğüm gibi değil yuvarlak tı bende herhalde geçer içine diye onu alıp takmayı düşündüm...