Part 18

Böyle bir çaresizlik yok beyler canım ciğerim dediğinize uzak kalmak kadar büyük çaresizlik yok mk.

Ertesi gün okul var beyler ama nasıl gidecem mk görünce ne yapacam. Böyle birkaç gün gitmedim okula arada bir mesaj atıyorum nasılsın falan diye ya cevap veriyor yada vermiyor. Bi süre böyle devam etti en son dayanamadım görüşmek istiyorum dedim. Olmaz falan dedi ama ısrar edince kabul etti. Neyse ertesi gün yarı ölü bi şekilde gittim yanına baktım ki bi tek ben ölüyorum mk giyinmiş süslenmiş geliyor. Yanıma geldi kafenin önünde ayakta karşı karşıya duruyoruz o kadar özlemişim ki sarılamıyorum dokunamıyorum sadece kokusunu çekiyorum içime...

Gözlerim dolmuş boğazım düğüm düğüm söze girdim zar zor. Ne olacak bizim bu halimiz ne kadar devam edecek böyle dedim. Durumumuzda bişey yok dedi ilişki yürümezmiş bilmem ne saydı da saydı mk mal gibi durdum karşısında tek kelime edemedim. Neyse ben gidiyorum işim var dedi arkasını döndü o an iki damla yaşla birlikte tek kelime çıktı ağzımdan "neden" diyebildim yutkunarak. Döndü tekrar öyle gerekiyor dedi. Çıktı gitti mk. Deli gibi dolanıyorum ortalıkta ağladım ağlayacam mk gelen geçen ne oldu diye soruyor cevap bile veremiyorum konuşsam ağlayacam. gibtirip eve gittim o zamanlar en iyi şey uyumak gibi geliyordu sonradan ne kadar yanlış bişey olduğunu anladım. Her uykunun sonunda onuszluğa uyanıyorsunuz tekrar tekrar yaşıyorsunuz acı gerçeği...

Bundan sonraki olaylarda bi insanın ne kadar gurursuzlaşabileceğini ne kadar küçük düşebileceğini göreceksiniz beyler..

Yazarken dinlediğim:
https://youtu.be/cdGKZseNY4o