Geldi yanımıza ağır adımlarla sohbet ede ede gidiyoruz, ben bu sefer daha ağır başlı takılıyorum, bizim çocuklar tabi durumun farkında muallak muallak yüzüme bakıp gülüyolar, kızlarda kif kif sırıtıyor ordan, bizim garibanda durumdan habersiz katılmaya çalışıyo neye güldüklerini bile bilmeden..

Geldik kiraz ağacına, kızlardan 1 tanesi ve erkeklerin hepsi çıktı yukarı, bizim ayağımızda lastik vardı. Biz yukarda hayvan gibi kiraz yiyoruz hatta birbirimize atıyoruz derken aşağıdakileri unuttuk dıbınakoyim. Garibanlar oturmuş sesleride çıkmıyor. Farkına varınca ufak bi dal kiraz koparıp "Rabiaa" diye seslendim, yukarı baktı, "elini aç kiraz atıyorum." dedim. Kirazı yukardan aşağı bi saldım, şaap diye kzın yüzüne geldi. Herkes gülmeye başladı, ben utandım korka korka indim, kızıp kızmadığından habersiz, "bişey oldu mu?" dedim, kısa bi süre gözünü ovuçturup başladı katıla katıla gülmeye..