beyler şu yaşıma geldim ilk kez biriyle sevgili oldum yani ilk kez derken şuana kadar 6 kız filan sevmişimdir 6sı da beni reddetti
ilk sevdiğim ilkokul 1.sınıftan ayşeydi tabi o zamanlar küçüğüz diyemiyorum utanıyorum 2.sınıfa geçene kadar ben bu kıza platonik takıldım sonra 8.sınıfta bi gün bana mesaj attı selam diye bende kimsin derken bi baktım o kız neyse konuştuk bi kaç gün ben bunu en son 1. sınıfta gördüm ve nasıl bişey bilmiyorum bile konu konuyu açtı ben açıkladım kıza "o zamanlar seni seviyordum." dedim.
sonra ben bunu hiç görmeden sadece muhabbetlerimizin verdiği samimiyetle teklif ettim kabul etmedi, neyse geçiyorum bi gün yine evdeyim takılıyorum okuldan bi kız mesaj attı facebook hesabımı nasıl açarım gibisinden bende yardım ettim konuştuk muhabbet ettik sonra kanka olduk aslında ben ona farklı duygular hissetmeye başlayınca anlamış olacak ki kanka ayağına yattı ve biz baya konuşmaya başladık 8 ay kadar bir zaman geçti ben kıza daha da aşk temalı sözler yazmaya başladım ve bu onun hoşuna da gidiyordu en azından atma vs demiyordu okulda falan karşılaşırdık ama utandığımdan yanına gidemezdim ve ben o kızla aynı okulda okudum lakin 1 kere yanına gidemedim evleri de şuan bize yakın neyse bi gün gittim ablasına dedim böyle böyle seviyorum o da kardeşinin agzından laf almaya çalışmış ama alamamış beklemek beni iyice gerdi neredeyse aradan 1.5 yıl geçmişti ben dayanamayıp söyledim sevdiğimi verdiği cevaba bakar mısınız? "ben seni arkadaş olarak görüyorum" dedi ve muhabbeti kesti ben kendimi toparlayamaz oldum hatta bi kaç gün okula gitmedim karşılaşmamak için o beni silip atsa da benim silmem kolay olmadı 3-4 ay kadar sürdü, ardından 3-sene kadar sevgilim olmadı ve 1.5 ay önce bi kızla arkadaşım vasıtası ile tanıştım zaten baya bir zamandan beri de takip ediyordum onu arkadaşıma dedim sevgilisi varmı öğren falan olmadığını söyledi ve bende rica ettim söyler misin ben ondan hoşlanıyorum dedim, o an aslında hiç öyle birşey demezdim hele ki bunu bi kız arkadaşıma hiç söylemezdim ama artık beklemenin çok zoruma gittiğinin ve kaybetmenin de verdiği endişeyle ağzım beynimden bağımsızlaştı direk o cümleyi kurdum kız olabilir tanışabilir demiş akşam eve geldim kızla 3 saat kadar konuştum sonra beraber güldük eğlendik aradan 1.5 ay geçti ben dün gece kıza şu soruyu sordum "beni seviyor musun ?"
"bu soruyu iki cevabı da düşünerek sordun heralde" diye yanıt verdi ben "evet artık bilmek istiyorum"diye karşılık verdiğimde "bak eğer ki bu samimiyette konuşmamız veriyorsa bu hevesi durdururum, konuşuruz yine ama seni üzecek derecede olmazda bak senlik bi problem asla yok ama sevmiyorum" dedi.
"bak üzülme dedi" ben o gece "neşet ertaş babanın bana verdiği yetkiye dayanarak sigaranın da gözyaşlarımın da ciğerlerimin de dıbına koydum ben cidden bu kızı seviyorum belki sever belki sevmez bilmem ama yeri bende ebedi şimdi konuyu toparlıyorum .
Ben bu sözleri duymama rağmen ona güzel iyi davranmaya çalışıyorum beni fazla üzmemek için soğuk davranıyor olabilir ama soğuk davranması beni daha çok üzüyor hoşgörü bunu gerektirir sevgi bunu gerektirir beyler ve bi gün emin olun aranızda olmayacağım bunu da içimdekileri dışa vurmak için yazdım yük oluyor bende gençler Allah'a emanetsiniz.