Bölüm 2.6 : Dokunuş

Yürürken konumum hiç değişmiyordu Aslının yanı. Bu sayede birbirimize daha çok alışacaktık hatta bir süre sonra dikkat ettim Aslı da istemsizce benim yanıma geliyordu içimde ki bin kahkaha atıyordu resmen. Kızlar telefonları çıkarıp resim çekmeye başladı ben ise burdan nasıl malzeme çıkarırım diye düşünürken buldum Aslıya istemsizce dokunarak ! Bunu uygulanın işe yarayacağından emindim çünkü ben ne yaparsam bir süre sonra Aslıda istemsizce aynı şeyleri yapıyordu onu resmen kontrol ediyordum birbirimize uyumlanmıştık. Aslında o da beni kontrol edebilirdi çünkü dediğim gibi uyumlanmak çift kişilik bir eylemdir ama o bunu bilmediği için ipler elimdeydi. Yaklaşık 3 saat takıldık ben birazda fikirlerimle kendimi zeki hissettirmeye başladım onlar için okunacak bir kitap izlenimi bırakıyordum. 3 saat sonunda kızları bırakıp arkadaşla yemek yemeye gittik giderken arkadaşım bana sana bir şey dicem dedi biliyorum onu etkiledim dedim güldü zütün mü kalktı pekekent dedi. Önce inmesi lazım dedim yine güldük. Aslı o konuşmadığımız hafta arkadaşıma beni merak ettiğini söylemiş sesimi falan. O hafta birden ilgiyi kesmekle ne kadar haklı olduğumu tekrar anladım. Arkadaşla yemek yedikten sonra dağılacaktık çünkü bunlar konsere gidecekti. Yemek yedik (ben yemedim nolur nolmaz geğiririm kızın suratına felan diye :D) ve kızların yanına gittik tam vedalaşırken Aslı sende gelsene bende bilet var dedi. Gelmek istiyordum ama hayır demem gerekiyordu taktik gereği bende blöf yapıp yok dedim. O ısrar ettikçe yok diyordum sonra bütün grup ısrar edince tamam dedim. Hepsi sevindi. Şimdi sıra konsere gitmekteydi ama önce Aslının ablasını ve arkadaşlarını almalıydık kafamda gökkuşaklarıyla yola çıktık.