** O günün üzerine tamı tdıbına 6 ay hiç görmedim onu. Aradım numara kullanılmamaktadır diyor. Facebook ta bakıyorum bulamıyorum. Onun yokluğunda kendimi bir türlü avutamadım. Alkolik oldum. Bütün paramı alkole yatırdım. Hatta bir gün o bonzai içilen ir ortamda bulundum ister istemez onu bile denedim. Ayrılığın acısından başka hiçbir şey canımı acıtamıyordu. Korkmuyordum tek korkum onu bir daha görememekti. Hayatımın hatasını yapmış gibi birşeydim. Unutmak istedim yapamadım. Param bitti işe gitmedim hiç. Babamdan istemeye yüzüm kalmamıştı. Taksimde bir bara zütürdü arkadaşım. Orda kpnalık olana kadar içip mekanda kavga ettim. Sigarayı arttırdım 2 paket içmeye başladım ama para bulabilirsem. Saçıma giyimime hiç önem vermiyordum. Berduş gibi gezindim ortalıkta hep. En son bu böyle olmaz diyerekten kendimi toparlamaya karar verdim. Babamla işe gittim para kazandım üstüme başıma birşeyler aldım saçları kestirdim. Birgün avmde oturuyorum arkadaşlarımla. Onlar am züt meme muhabbeti yapıyor gülüp makara yapıyolar aralarında benim surat beş karış ecemi düşünüyorum. Telefonum çaldı numara yazıyordu ekranda. Açtım telefonu.

- Efendim?
+ Poyraz? Dedi bir kız ama ecem değil o olsa tanırım ben.
- Buyrun benim?
+ Ben ecemin arkadaşıyım sakın haberi olmasın aradığımdan. Şuan ecem avmnin falan yerindeki terasta.
- Tamam sağol.

Dedim kapattım. Açıkçası ilk önce gitmek istemedim. Sonra sormam gereken bir hesap var diye düşünüp terasa gittim. Bir göz gezdirdim baktım orda oturmuş tek başına.