** Beynim bütğn fonksiyonlarını yitirip kendi kendini kapattı resmen. Herşey aklıma parça parça geliyor sadece. Anılar geliyor gözümün önüne sanki hayatım film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor resmen. Ölüyor gibiyim ama ölmüyorum. Acı bütün bedenimi sarıyor yürümek konuşmak yemek yemek su içmek kısacası hiçbir şey yapmak istemedim sadece ölmek istedim oracıkta. Yada gördüğüm bir kabus olmasını istedim. Annem gelip uyandırsın istedim. Yada ne bileyim ayrılıktan başka herşeyi istedim. Düşünsenize 18 yıllık hayatınızda hiçbir şikayetiniz yokken bir kızla tanışıp aşık oluyorsunuz. Hayata daha fazla bağlıyor sizi her gecen gün sonra bırakıp gidiyor. Verdiği huzuru kat kat geri alıp yerine kat kat fazla acı hüzün veriyor. Ne yapacağımı şaşırmış bir halde kanepede oturdum sadece bir iki saat. Sonra kendime geldim biraz aramaya zütüm yemedi mesaj attım.

- Neden?
Cevap yok beyler sabaha kadar telefonun ekranına baktım şaşı olsam bile gözümü ayırmadım. Ama cevap yok. Sabah erkenden evden çıktım. Okulun kapısında bekledim. Okula girerken kolundan tutup hesabını soracaktım. Bekledim çok bekledim bütün okul girdi o gelmedi. Çıkışa kadar bekledim. Bütük okul çıktı o çıkmadı. Sokağına gittim dolandım oralarda. Hiç görmedim akşam saat 22:00a kadar sokağında dolaştım durdum. Ama yok sanki yer yarıldı içine girdi amk.