Daha korkudan sokağın başına bakamadım. Bir an önce ekipten birileri gelsin diye dua etmeye başladım. Sessiz sedasız oradaki bir odun yığınının üzerine oturdum. Aradan bir on dakika geçtikten sonra Şahin abi dışarı çıktı. Erkencisin falan dedi. Bende şimdi geldim abi denk geldik dedim yalandan. Ardından haberlilermiş belli ki hepsi peş peşe gelmeye başladı. Biraz yürüdükten sonra mağaranın önüne vardık. Pis kokular yine burnuma gelmeye başlamıştı. Samet e dönüp bu pis koku inan ki çekilmiyor dedim. Samet ne kokusu ben almıyorum dedi. Yarasa pisliği kokuyor ya mağaradan esiyor dedim. Samet mağarada yarasa yok ki valla ben koku almıyorum dedi. Uzatmadım daha fazla. Zaten sürekli sesiz olun deyip duruyorlardı. Şahin abi çantasından fener çıkardı al bu senin dedi. Artık kendimi daha çok ekibin içinde hissediyordum. Mağara da ilerliyorduk. Daha çok içerilere girdiğimizde dıp dıp damlayan su sesi iyice sinirlerimi bozuyordu. Mağaranın içi ilk girişte küçük gibi görünüyor ama eğilip alt kısmında olan yerden kaydığımızda resmen bir yer altı şehri gibi oluyordu. Rumlar zamanında Osmanlıdan kaçarken neyi var neyi yok gömüp gitmişler tekrar geri geliriz umudu ile ama geri gelen olmamış. Bu yer altı şehrini de onların yaptığı kesin gibiydi. Yine kazmaya başlamıştık. Sürekli mağaranın içinde bir esinti vardı ama mağaranın asla girdiğimiz yerden başka bir çıkışı olmadığını söylüyorlardı. Etrafa baktığımda da zaten hiçbir çıkış görünmüyordu fakat bu anlamsız esinti ve iğrenç koku canıma tak etmişti. Biraz daha kazdıktan sonra hepimiz yere çömeldik. Hepsi sigara içip dinlenmeye başladılar. Kimse konuşmuyordu sadece damlayan suyun sesi yankılanıyordu mağaranın duvarlarında…
Bir süre sonra bir kapı gıcırdaması gibi derinden gelen bir ses oldu. Ama hiç birisi tepki vermiyordu. Sanki mağaranın bir kapısı varmış ve çok eskiyip pas tutmuş demirleri gıcırdıyor gibiydi. içeride ki kasvetli ortam bazen, buradan gitmeliyim diye düşünceler yaratmıyor değildi lakin böyle bir seçim yapacak durumda değildim. Bir süre daha kazdıktan sonra Şahin abinin kazmasının ucu bir demire çarptı. O tok sesi biz bile duyduk. Hemen heyecanla daldım demiri kendimize çektik ve üzeri topraktan görünmez hale gelmiş çok eski bir sandık bulduk.