Yazı bu beyler ben yazmadım ama ben yazmışım gibi hissettim

Aynaya baktığınızda ne görüyorsunuz?
Ben yıllardır aynaya bakıyorum, kendimi inceliyorum. Yüz hatlarımı, vücudumu, saçlarımı ve her şeyimi. Yıllardır aynı görüntü, aynı yüz. Alışmış olmam gerek belki, ama ben gittikçe soğuyorum.
Sıkılmıyorum artık sürekli aynı görüntüden. Gözümün temas ettiği her aynayı parçalara ayırmak istiyorum. Kırmak ve fırlatmak. Nasıl gözüktüğümü hatırlamak istemiyorum.
Güzel olduğumu söyleyenler oldu, çirkinliğimle alay edenler de. Hangisine inanmalıyım, bilmiyorum. Kilom beni mutlu etmiyor ve kötü şey şu ki, aç karınla günler geçirmeden de bir şey değişmiyor. Alışverişe çıkmak istemiyorum, kendimi nasıl daha kötü gösterebilirim diye bir deney yapmaktan farksız.
Birinin bakışını üzerimde hissettiğimde rahatsız oluyorum. Ne düşünüyorlar? içlerinden gülmek mi geliyor, kaba bir kelime mi söylemek?
Derinliklerimde şeytanın yatmadığına eminim. içinde dönenler farklı ve özel. Belki biraz da güzel. Acı çektiriyorlar ama her haykırışımka kendilerine biraz daha bağlıyorlar. Keşke içimde kalmaya mahkum olmasalardı, belki beni az da olsa sevilebilir bir güzelliğe ulaştırabilirlerdi.
Çok denedim, inanın. Kabullenmeyi ve kendimi rahat hissetmeyi denedim. imkansız yok, diyenlere söylüyorum. Sanırım imkansızı keşfettim.
Yeni biri olarak uyanmayı diledim. Bütün nefret ve gözyaşlarından sıyrılmış bir şekilde.
Yıllardır aynaya bakıyorum. Yıllardır gördüğümü beğenmiyorum. Tanrı'da hata bulmuyorum, bu bende başlayan bir sorun. Bende biteceğini düşünüyorum ama özgüvensizliğimde boğulmadan önce olmasını diliyorum.
Fakat her ne olursa olsun, insanların beyinlerine yerleşmiş olan Birinin Güzel Sayılabilmesi için Olması Gerekenler kural listesine uyum sağlayamam. Sanırım, bu üzülmediğim tek şey. bunuyazmışım

Yazı bu beyler ben yazmadım ama ben yazmışım gibi hissettim