Kendime en yakın hissettiğim ve her şeyimi paylaştığım yegane insan ablamdı.Bir bir anlatmıştım en baştan olanları ve bugün yaşadıklarımı. Onuda bir heycan almış ne zaman tanıştırcağımı soruyordu şakayla karışık. Aradım Güneşi ve tam dört buçuk saat konuşmuştuk. Uyku tutmuyordu ve o gün uyumamış, okula hiç uyumadan gitmiştim. Güneş seline anlatmıştı her şeyi ve Selin sorular sorarak böyle bişeyi neden kendisine anlatmadan yaptığımı söylüyordu. Kısa cevap vererek geçiştirdim selini.Çıkış gelmişti hemen Güneş ile konuşmak, birlikte zaman geçirmek istediğimden hızlıca çıkmıştım.Tam çıkarken kapının önüne Özge gelmişti ve benimle konuşmak istediğini söylüyordu. Hayır dedikçe ısrar ediyordu ve sonunda ağlamıştı.Tam o ağlarken Güneş birden yanıma geldi ne oluyo gibisinden yüzüme baktı. Bende bilmiyordum ne yapacağımı ama özgeye bakarak aile dostumuz özgelerin aile dedim. Yalan söylediğim belli olacak ki güneş bozulmuştu bu olaya.Özge ye döndüm ve sıkıntını çözemem ben şuan çok meşgulüm kusura bakma diyerek ayrıldık özgenin yanından. Güneş de fazla uzatmadı, ee ne yapıyoruz şimdi diye sordu.