Biriyle beraberken daha iyisini bulduğunda anında gibtiri çeken sizlersiniz, o acıya katlanmak zorunda olan biz.
Gidip elalemin oğlanlarıyla zütü başı dağıtan sizlersiniz, sizi uzaktan uzaktan izleyerek seven biz.
Sevdiğimizi söylemeye çalışırken akla karayı seçen, yüzü kızaran heyecandan eli ayağı dolaşan bizleriz, ahahahah diyip gülüp geçen ve sınırsız reddetme şansına sahip gibi reddettim bb diyip giden siz.(Bazıları milleti kullanıyor tabi böyle bi olasılık ta var, karakter meselesi.)
Kırılmasın üzülmesin diye üstünüze titreyen biz, deveyi pire pireyi deve yapıp her zaman üste çıkmaya çalışan sizlersiniz.
Elin oğluyla gezip tozup o benim kardeşim ya ondan mı kıskanıyorsun sen beni diyerek üste çıkan siz, sevdiği kızı kıskandığı için suçlu olan biz.(sevdiğini kıskanmayan mı olur amk)
Ayrılmayı çok basite indirgeyerek ayrıldım gitti diyen siz, bunu kabullenmek zorunda olan biz.

Kısacası, bi kendinize bakın amk. Vazgeçilmez değilsiniz aslında, öyle sanmanızın sebebi bizim size olan sevgimiz. "Güzelliğin on para etmez bu bendeki aşk olmasa" demiş şair. Aklınızda olsun.

Edit: O kadar dolup gaza gelmişim ki sözlükte doğru düzgün kız olmadığını unutmuşum amk.