asosyal miyim bilmem. ama eşimi uyandırmak için her sabah 5 buçukta kalkıp kahvaltıyı hazırlayıp saat 6da eşimi işe gönderirim kızımın karnını doyurup biraz daha uyumaya çalışırım ama ne mümkün. henüz 1 haftalık olan bebek yalnız kalır mı. tekrar doğrul timeismoneyfriend kızını yanına al ve o şekilde uyumaya çalış. kızının iki tarafına yastık koy ki yataktan düşürme. yaklaşık bir saatlik tedirgin bir uykudan sonra kalkarım yatakta kızıma sarılıp bir kaç saat sözlüğe ve başka sosyal medyaya bakarım. ardından kızımı tekrar yatağına zütürüp ev işlerini yapmaya çalışırım fakat yine ne mümkün. koridorun sağındaki odadan kıyamet haykırışları yükselir. koş timeismoneyfriend koş. biraz pışpışlandıktan ve nazlatıldıktan sonra sakinleşir. ardından tekrar işlere. tam işler bitmek üzereyken yine bir haykırış. olmayacak böyle en iyisi kucağına al timeismoneyfriend. o kucağımdayken işlerimi bitirir sözlüğe girerim arada. oturur walking dead'den etkilendiğim bölümleri izlerim saat oldu akşam 7 eşimin gelmesine yakın bir saat. sofra hazırlanır kapı çalar eş gülerek karşılanır sofraya oturulur bi kaç muhabbet edilir uyku saati gelir. fakat timeismoneyfriend yine bütün gece kızını başından ayrılmaz. monotonlukta sınır tanımam. asosyal miyim? eskiden olduğu gibi.