ben küçükken konuşuyordum

inanmayacaksınız ama çok ciddiyim
sürekli konuşuyordu benimle daha çok kadın sesine benzeyen ama hafiften kalın bir ses arada kalmış gibi böyle nasıl diyeyim cinsiyetsiz gibi fakat çok şefkatli ben hep halamın sesine benzetirdim onu

her gece uyumadan önce benimle konuşurdu ben yastığa kafamı koyduğumda fısıldamaya başlardı sesini çok net duyardım hemde çok net hatta bir kaç defa annemle babamı uyandırıp duymuyor musunuz dediğim bile olmuştu

bir gün yine yatmıştım ve her zaman olduğu gibi sesini duydum aslında bunu çok normal zannediyordum çünkü kuzenlerimde o zamanlarda benim hayali arkadaşlarım var falan diyorlardı bunun çok normal olduğunu ve onun benim hayali arkadaşım olduğunu düşündüm

o gün o ses bana
iblisi biliyor musun hiç duydun mu dedi içimden hayır dedim sonra o da iblis benim babamdır dedi bende çocuk aklıyla baban mı kızıyor artık konuşamayacak mıyız falan demiştim nereden bileyim iblisin ne olduğunu

bakın seneler geçti haala hatırlıyorum ancak seneler sonra anlayabildiğim diyaloğu
büyük ihtimal algılarım açıktı çocukken