yasim 21. 1. sinifim 2 sene kaybim olmustu. genellikle her seyi icime atarim kimseyle konusma gereksinimi duymuyorum. istesemde yapamiyorum. dogustan midir bilmem ama kendimde hep ozguven ekgibligi hissediyorum. yalniz kalinca birilerine mesaj atmak yerine icimde biriktirdigim olaylari dusunur sonra da aglarim. genelde hep dusunurum. ask hayatina adim atamadim da daha. bir kizi 2-3 yil sevdim ama bir turlu olmadi yeni yeni unutuyorum. izmirden bir kizla tanismistim ama o da uzakta oldugu icin sarmadi. neyse onun disinda hep yalniz gezer muzik dinler film izlerim. oyunlardaki ortamlarda bile iplenmemek beni iyice vasifsiz biri oldugumu dusundurmeye yetiyor. yurttan okula okuldan yurda gidiyor hayat.