bazen görüyorum cam kenarına kulaklığını takıp oturan, çatık kaşlarıyla dışarıda bir noktaya odaklanmış, kıyamet kopsa gözünü ayırmayacak kadar ciddi, asabi, sürekli eleştiren, hep iğneleyen, hep mutsuz kadınlar. burada bile denk geliyorum. girdiği entryleri sadece karamsarlık, ciddiyet ve asabiyet abidesi karakterler.

bir kez olsun mutlu olamaz mısınız? bir tek hayatta sizin mi derdiniz var sanıyorsunuz? dünyanın sizin etrafınızda döndüğünü sanıp kendinizi özel hissediyorsunuz anlıyorum ama korkarım sizi kimse görmüyor.