Ben hiç beklemiyodum izmiri bi anda ekranda görünce beynime kan sıçradı tuvalete gittim ağladım tek başıma içime öyle bi mutsuzluk geldi ki o an keşke ellerim kopsaydı yazmasaydım dedim tabi bu sırada biz iyice bağlandık birbirimize daha sık görüsmeye falan basladık ben dedim ki kendime nolursa olsun söylicem bu kıza ona asık oldugumu ama bi türlü cesaretimi toparlayamıyorum 3 gün yemek yemedim günde 2 paket sigara içiyodum ve bi tuhaflaşmıştım en son gaza geldim gece saat 11.54 hiç unutmuyorum çıktım dışarı havuzun kenarına oturdum banklara açtım müslüm gürses-sigara dinliyorum yazdım ben sana karşı farklı duygular besliyorum arkadaşlıktan cok farklı bisey ve bunu söylemessem çok mutsuz olucaktım falan yazdım bu mesajı atar atmaz içime bi rahatlama geldi çok geçmeden cevap geldi nasıl yani falan tarzında konustu biraz en sonunda ben sana o gözle bakmadım hiç dedi ama o sıralar konusurken bildigin sevgili gibi konusuyoduk ben beynimden vurulmusa döndüm sonra bana dedi seni kaybetmek istemiyorum gibisinden şeyler baya bi konustuk ondan sonra dedi gitmeden son bi kere göriyim seni bende tamam dedim ve uyumaya gittim sabah 6.28 de uyandım balkona cıktım bi sigara içtim kendi kendime dedim ki benim bu kızı kaybetmemem lazım çünkü hayatımdaki herşey o olmuştu annemden cok ilgileniyodu benimle bana degerli bi insan oldugumu hissettirmişti bildigin onun için yaşamaya başlamıştım sadece ve bi karar aldım dedim ki