Orada gözüm kapı önünde demirlerin arkasında bekleyen babama ilişti... O an orada ölmek istedim, hareket edemedim boğazım kurudu gözlerim doldu... Hani karabasan basar da kalırsınız ya öylece o şekilde kaldım orada...

Diğer elemanlardan temiz bi çocuk vardı muhabbet ediyoduk onunla mülakat boyunca, o geldi hadi kardeşim toplan dedi yürüdük çıkışa doğru... Tam çıkışa doğru gidiyoruz köşeyi döndük baktım kızın birisi çok güzel boylu poslu uzanmış çimenlere ağlıyor 2 gözü 2 çeşme çimenleri yola yola ağlıyor beddua ediyor son şansımdı allah belanızı versin, hakkım haram zehir zıkkım olsun diye. Benim içim parçalandı orada o an. Dedim benden kötü durumda olan da varmış en azından benim yaşım daha 18 daha uzun yıllarım var diye düşündüm dışarı çıktım babam beni kapıda bekliyordu...