babamla baklavacının nasıl kavga ettiğini anlatıyorum.;

uzatmadan direk başlayayım.
ben 13 yaşlarında iken babam bir gün elinde bir kutu baklavayla geldi. tabi şaşırdık ailecek babam baklava almış falan filan koyduk buz dolabına akşamı bekliyoruz. tabi ben baklavayı çok seven biri olarak yerimde duramayıp mutfağa gittim.
bir kutu baklavayı çıkardım belli etmeden nasıl yiyebilirim diye düşünüyorum. sonra aklıma bir fikir geldi hepsini ortadan ikiye bölüp orta katlarını yiyip sonra tekrar birleştirecektim. uzun işlemelerden sonra hepsinin ortasını çıkarıp bir tabağa koyup hapur hupur zütürdüm. yaklaşık 10 parçaya yakın baklava yapmıştı.
neyse zaman geçti akşam yemeğini yedik sıra tatlıya geldi annem baklavayı tabaklara ayırdı ben tabi tekrar yiyecek olmanın büyük sevinci ve 13 yaşımda olmama rağmen yaptığım işlerin ne kadar zekice olduğunu düşünüp etrafa gülücükler dağıtıyorum. yemeye başladık babam bu baklavalarda bir şey var değil mi diye sorular somaya başladı bu kaç katlı yaa bune böyle diyor falan. ben hemen atladım baba gerçek baklava böyle olur falan ama yatıştıramadım. bu iyice sinirlendi tabi ben üç buçuk atıyorum git telefonumu getir arayayım şu muallak baklavacıyı dedi getirdim telefonu aradı konuştular bu nasıl konuşma ama bağrış çığrış babam sinirinden kendini gibecek. neyse işte yedik bitirdik yarın oldu babam gelmesi gereken saatte daha hala gelmemişti şaşırdık arıyoruz falan cevap yok. en son annemin telefonu çaldı babam hastanedeymiş apar topar gittik hastaneye. babama bi baktım bir temiz dövmüşler her yeri mosmor neyse anlattı olayı bu baklavacıyla tartışmış baklavacıda kürt olduğu için yeğenleri bilmem neyi kim varsa çağırmış babamı dinlene dinlene dövmüşler. bu olay kafamda nasıl yer edinmişse artık o gün bu gündür ağzıma baklava sürmem.